دِگر مخاطب !

آچمَـــــــز

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام +همه هست و هیچ نیست جز او .. tan-dis = تندیس : هست نشان دادن ِ آنچه را که نیست گویند ..

دِگر مخاطب !

کاغذی از جنس ِ همه خاطراتم ،

توتونی ٬ به خوش بویی و بهای ِ لحظه های ِ هدر شده ام !

سیگاری لایت می پیچم و گوشه لب ،

کبریت لازم نیست ...! بی تفاوتی ِ همیشگی ات ، آتشی است گداخته .

ریه هایم پر از مرگ می شود ،

به یکتایی خدا قسم ، که تو در قلب ِ من ، یگانه تری ...

سکانس ِ اول :

یه لحظه احساس کردم تنفره ...

نه من ، اگر لحظه ای هم کسی رو دوست داشته باشم ،

محال ِ تا آخر عمر بتونم نسبت بهش تنفر حس کنم ، اون که دیگه جای ِ خود داره ...

سکانس ِ دوم :

بعدش احساس کردم نسبت به آدمی که هیچ احساس ِ متقابلی نسبت به من نداره ٬

عشقُ گدایی می کنم ،  نسبت به خودم احساس انزجار کردم ،

نه ٬ اگر معنای ِ عشق رو می فهمید منو پرستش می کرد !

سکانس ِ آخر : 

اتفاقی مختار رو دیدم ، یار ِ نزدیک ِ مختار ، قبل از جدا شدن گفت : "مراقب ِ بی وفایی ِ کوفیان باش"

می دونم بی وفایی نیست اما نمی تونم دلیل ِ رفتارش رو بفهمم !

 

پشت ِ صحنه همه ی ِ این روز ِ خاکستری :

 *:) من ، کاش خدا بودی تا :

والاترین درجه بهشت " قرب ِ تو "، از آن ِ من بود !

و دستان ِ گره خورده در دستانم ، پاداش ِ این همه ایمان و توحید ، در عشق ِ تو ...


مات و مبهوت فقط نگآهت می کنم خدا ،

 بازیگران ِ سکانس ِ آخر ِ زندگی ِ من ، چه کسانی هستند !؟

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+ نوشته شده در برچسب:سنجاق شده به : رآز نوشت ,,,, ساعت توسط انگوشت ِ مَن |